ฉัน ‘หงส์หยก’ ดีไซเนอร์ที่ต้องหลบอยู่ในเงามาตลอดเพราะบนใบหน้าของตนมีแผลเป็นใหญ่ที่ใครต่างก็มองว่าเป็นจุดด่างพร้อย คนรอบข้างกดให้ฉันอยู่ในระดับที่ต่ำกว่าพวกเขา และทุกคนในทีมก็ยังมีความเห็นตรงกันว่าฉันไม่ควรได้ขึ้นไปบนเวทีหรือให้ใครพบเห็น แล้วจุดพลิกผันในชีวิตของฉันก็มาถึง นั่นคือการต้องไปวัดตัวตัดชุดให้กับผู้หญิงคนหนึ่งที่เอาแต่ใส่เสื้อฮาวายไปทำงานอย่าง ‘หม่อมราชวงศ์เนตรอัปสร ฤทัยเทวินทร์’ หรือ ‘คุณหญิงนท’ ผู้เป็นที่เล่าลือกันว่าไม่เคยยอมให้ดีไซเนอร์คนไหนเข้าพบได้ทั้งนั้น เพียงได้เจอตัวจริงครั้งแรก แล้วสบเข้าไปในดวงตาคู่นั้น ความทรงจำในอดีตเมื่อสิบปีก่อนของฉันที่เลือนรางก็ผุดขึ้นมา ฟ้องว่าเธอน่าจะเป็นผู้ที่ทำร้ายจนฉันเกิดรอยแผลแบบนี้ แต่...ทั้งที่ภาพความทรงจำมันเป็นแบบนั้น ทำไมกันนะ แค่ได้สัมผัสเธอเพียงนิดหรืออยู่ใกล้กัน จิตใต้สำนึกของฉันกลับร้องบอกว่าเธอคือความปลอดภัย และจะช่วยฉันเอาไว้จากวันแย่ ๆ