‘ผู้หญิงคนนั้นย้อนเวลากลับมาจากอาทิตย์ที่แล้ว...เพื่อกุมมือพาฉันเดินข้ามทางม้าลาย’ 7 ปีก่อน ฉัน ‘เกลียวคลื่น’ ถูกผู้หญิงคนหนึ่งช่วยเหลือเอาไว้ในวินาทีคาบเส้นระหว่างความเป็นความตาย เธอผู้นั้นคือนักศึกษาแพทย์ที่มีความสามารถในการควบคุมเวลาได้ และเลือกจะยื่นมือเข้ามาทำให้ฉันยังมีลมหายใจ...และมีจุดมุ่งหมายในการชีวิต หลังจากเพียงบอกชื่อของตนออกมา เจ้าตัวก็เดินกลืนหายไปในฝูงชน พร้อมทั้งราวกับเอาหัวใจของฉันไปด้วย เราสองคนไม่ได้พบเจอกันอีก แม้ว่าฉันจะพยายามตามหาเท่าไรก็ตาม พี่ ‘การันต์’ อาจจะไม่มีทางรู้ว่าฉันเรียนต่อคณะแพทยศาสตร์เพราะเธอ และตกหลุมรักแค่เธอมาตลอดระยะเวลาหลายปีที่ไม่ได้พบกัน ทว่าวันหนึ่ง ณ โรงพยาบาลที่ฉันถูกส่งมาปฏิบัติหน้าที่ เราก็ได้โคจรมาเจอกันอีกครั้ง ในคืนฉุกละหุกท่ามกลางความวุ่นวายของห้องฉุกเฉิน ซึ่งตอนนี้ฉันก้าวขึ้นมาเป็นนักศึกษาแพทย์ปี 6 ส่วนเธอก็ปรากฏตัวในฐานะแพทย์เฉพาะทางต่อยอดแผนกศัลยศาสตร์หัวใจและทรวงอก